مذبذب

(مُ ذَ ذَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. در تردید و شک افتاده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ ذَ ذِ)

1. مردُد، دو دل.

منابع

• فرهنگ لغت معین

آدم چند رو - قالتاق و حيله گر - شارلاتان و كلاهبردار - بوقلمون صفت

عربی

(اِ