فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • شاهنامه

آوایش ویرایش

  • /مَر/سام/

  اسم خاص ویرایش

مرسام

  1. لقبی که در آغاز حضور سام یا سام نریمان به هنگام جوانی در شاهنامه اطلاق می‌گردد.
    نگه کن که مر سام را روزگار/ چه بازی نمود ای پسر گوش‌دار «فردوسی»

منابع ویرایش

  • شاهنامه