فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • شاهنامه

آوایش

ویرایش
  • /مَر/سام/

  اسم خاص

ویرایش

مرسام

  1. لقبی که در آغاز حضور سام یا سام نریمان به هنگام جوانی در شاهنامه اطلاق می‌گردد.
    نگه کن که مر سام را روزگار/ چه بازی نمود ای پسر گوش‌دار «فردوسی»

منابع

ویرایش
  • شاهنامه