مرق

(مَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. نیزه زدن.
2. کندن پشم از پوست.

اسم

1. پشم و پوست بو گرفته.

منابع

• فرهنگ لغت معین