مره

(مَ رِّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. مرة

مصدر متعدی

1. یک بار کاری را انجام دادن.

اسم

1. یک دفعه، یک مرتبه.

منابع

• فرهنگ لغت معین