مستخبر

(مُ تَ بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. کسی که از او خبر جسته شده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ تَ بِ)

1. خبر خواهنده از کسی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

(اِ