مشاء

(مَ شّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. بسیار راه رونده.
2. پیرو حکمت مشاء.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مَ شّ)

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. بسیار راه رونده.
2. پیرو حکمت مشاء.

منابع

• فرهنگ لغت معین