مطمع

(مُ مِ)

عربی

(اِ

اسم

1. هرچیز که در آن طمع کنند.

جمع

1. مطام

فارسی

1. آن که دیگری را به طمع می‌افکند، آزمند گرداننده.
2. دارای طم

ریشه‌شناسی

• عربی

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مَ مَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

منابع

• فرهنگ لغت معین