معیر

(مُ عَ یَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. عیار گرفته شده، سنجیده شده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ عَ یِّ)

عیارگر، کسی که عیار زر و سیم را معین می‌کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

(اِ