مغازله

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مَغازِله/

مصدر فعل لازم

مغازله (قدیم)‎

1. عشق بازی، عشق بازی کردن، معاشقه کردن. گفتگوی عاشقانه. مغازلة

   روزها در آنجا بسر می‌بردند و اغذیه لذیذ. شراب‌های گوارا، و حشیش می‌کشیدند و با زنان زیبا و دلربا مغازله می‌کردند. «خداوند الموت»

منابع

• فرهنگ لغت معین