مغفر

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [مُغ/ فِر]

اسم

مغفر

1. کلاه‌خود، زرهی که از کناره‌های کلاه‌خود آویزان می‌شود و پشت سر و گردن را می‌پوشاند.
2. کفن شد کنون مغفر و جوشنش ..... ز خاک افسر و گرد پیراهنش

ریشه شناسی ۲

• عربی

اسم

1. خود، کلاه آهنین.
2. (جمع): مغان

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5
• فرهنگ لغت معین

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: moqfer