مقتضی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُقتَضی/

اسم

مقتضی

1. اقتضاکننده، تقاضاکننده.
2. در فارسی لازم، لازمه، شایسته، درخور.
3. مطابق، مواف.

قید

1. سبب، موجب.

ریشه شناسی۲

• /مُقتَضا/

اسم مفرد

مُقتَضیٰ

1. اقتضا شده.
2. تقاضا شده، درخواست شده.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن