مقحم

(مُ حَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. ضعیف، سست.
2. اعرابیی که در دشت نشو و نما کند.
3. آن که به هنگام قحطی ترک دیار خود کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین