ملیک

فارسی

ریشه‌ لغت

• گیرش‌شده از بهاری: مَلیک

آوایش

• /مَلیک/

صفت

ملیک

1. صاحب مِلک. صاحب، خداوند. خدای تعالیٰ.
2. پادشاه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین