ممنوع

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مَمنوع/

صفت

ممنوع

1. آنچه به سبب منع قانونی، شرعی، یا اخلاقی، ارتکاب، استفاده یا انجام آن مجاز نیست، ناروا، منع شده، بازداشته شده.

   کلیدواژه یک سری کلمات باستانی با پیشوند مم ظاهراً صفتی بوده در زبان معیار باستان، و حاکی از افرادی با ویژگی‌های خاص. مَمِه.

مترادف‌ها

• ممنون، ممدوح، ممزوج

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین