منادی

(مُ)

عربی

(اِ

فارسی

1. جار زننده، جارچی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ دا)

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. ندا داده شده، خوانده شده.

اسم

1. خبری که با جار زدن اعلام می‌کنند.
2. اسمی که پس از حرف ندا بیاید.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

precursor

• postillion
• postilion
• herald
• harbinger
• front man
• front
• bellman
• beadle