فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /مُنَزَّه/

منزه

  1. پاکیزه، مقدس.
  2. پاک کننده.
  3. پاک داننده.
  4. در تصوف: سالکی که ذات حق را به صفت تنزیه شناسد و از حیثیت ظهور در مناظر ندیده و ندانسته باشد.
  1. پاک. بی‌آلایش.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین