فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /مُنَزَّه/

  اسم ویرایش

منزه

  1. پاکیزه، مقدس.
  2. پاک کننده.
  3. پاک داننده.
  4. در تصوف: سالکی که ذات حق را به صفت تنزیه شناسد و از حیثیت ظهور در مناظر ندیده و ندانسته باشد.

  صفت ویرایش

  1. پاک. بی‌آلایش.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین