منزه
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- عربی
آوایش
ویرایش- /مُنَزَّه/
اسم
ویرایشمنزه
- پاکیزه، مقدس.
- پاک کننده.
- پاک داننده.
- در تصوف: سالکی که ذات حق را به صفت تنزیه شناسد و از حیثیت ظهور در مناظر ندیده و ندانسته باشد.
صفت
ویرایش––––
برگردانها
ویرایشترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین