موکل

(مُ وَ کَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. گماشته شده، کسی که وکالت کاری به او سپرده شده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ وَ کِّ)

1. وکیل کننده، کسی که برای خود وکیل تعیین می‌کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

(اِ

برگردان‌ها

انگلیسی

constituent

• client
• briefless