ناصبیه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /ناصِبیه/

صفت نسبی

ناصبیه

1. ناصبی (زن).

   این زن ناصبیه است، یعنی با علی‌بن‌ابیطالب دشمنی می‌ورزد. «مرتضی مطهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن