ناصبی

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /ناصِبی/

صفت نسبی

ناصبی (فرقه)‎

1. (ادیان): آنکه دشمن امام علی و خاندان او است.
2. زن، زن‌صفت.

مترادف‌ها

• رافضی، اشعری، شافعی، حنیفی، مالکی، قرمطی، معتزلی، شیعه، سنی

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن