نظاره

(نَ ظّ رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. بیننده، تماشاگر.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(نِ رِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

1. نظارة

(اِم

صفت

1. زیرکی، فر

مصدر متعدی

1. در فارسی: نگاه کردن، تماشا کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

behold