نورعلی نور

(عَ لا)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. روشنایی بر روشنایی.

(کن.)

1. دارای مزیتی علاوه بر مزیت ساب

قید

منابع

• فرهنگ لغت معین