فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • اوستایی

آوایش ویرایش

  • /هوای/تو/

  اسم ویرایش

هوایتو

  1. شاید جاری شده از زبان زرتشت، در گاثاها؛ مقصود خویشاوندان و نزدیکان وی است که با او دشمنی می‌کنند و بر آنها لعنت می‌فرستد.[۱]
    مهمترین استعاره‌ای که در گاثاها و بخصوص فصل ۵۹ آن بکار رفته روح گاو (گئوش‌اورون) است که دشمنان راستی به زرتشت ظلم و اجحاف روا می‌دارند.

جستارهای وابسته ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

پانویس ویرایش

  1. در متون‌های کهن آمده که زرتشت اهریمن را کشت سپس به خاک ویشتاسپ‌سس قدم گذاشت؛ یحتمل منظور از اهریمن، خواهر زرتشت بوده است.