هوایی
(هَ)
فارسی ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
(ص نسب.)
- منسوب به هوا.
- دارای هوا، باددار.
- آن چه که در هوا جای گیرد یا جریان یابد.
- لطیف، سبک.
- انتقال پذیر.
- لغو، بی هوده.
- بی قرار، بی ثبات.
- بیهوده گوی.
- عاش
قید ویرایش
- تیر آتشبازی.
- کبود، لاجوردی.
- درآمد یا حاصلی که از جای غیرمعین رسد.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
برگردانها ویرایش
- انگلیسی
- overhead