ورترگن

فارسی

ریشه لغت

• اوستایی

آوایش

• /ور/تر/گن

اسم خاص

ورترگن

1. (ادیان): از خدایان معنوی و غیر جسمانی و نیکوکار زرتشتی منقول در خرده اوستا.

   اطلاق اسامی مانند ورترگن، تیشتری، وهومنو، سپنت و آرمتی در زبان اوستایی یا زبان پارسی باستان به خدایان دلیل نامفهوم بودن اینگونه اصطلاحات ورود یافته به زبان‌های مزبور است.