ورزش

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /وَر/زِش/

اسم

ورزش

1. فعالیت بدنی سازمان یافته که برای تقویت قوای جسمانی و کسب مهارت‌های حرکتی انجام می‌شود.

   ورزش ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ور - زش قابل تجزیه باشد، و به مفهوم کلی یعنی مرز و محدوده زشت‌ها شاید مبتلایان به جذام؛ این کلمه با ارزش نیز قرابت باستانی دارد.

2. تمرین، کار پیاپی و مرتب؛ انجام حرکات بدنی خاص برای تقویت عضلات.

واژه‌های مشتق شده

• ورزش باستانی

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین