وعظ

(وَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. پند دادن، نصیحت کردن.
2. سخنرانی دربارة امور شرعی.

اسم

1. پند، اندرز.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:sermon

تلفظ

سمپا: w{ez

1. ‍‍