وقص

(وَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. شکستن (گردن و غیره)

1. در علم عروض جمع بین اضمار و خبن. «آن است که دوم فاصله را بیفکنند (از متفاعلن)

1. «مفاعلن» ماند و «مفاعلن» چون از «متفاعلن» منشعب باشد آن را موقوص خوانند یعنی گردن کوتاه و چون از سه متحرک فاصله بدین زحاف یکی ساقط می‌شود، آن را به کوتاهی گردن تشبیه کردند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(وَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. عیب، نق

صفت

منابع

• فرهنگ لغت معین