ولی کردن (((. کَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(م

صفت

1. ولی قرار دادن.
2. جانشین کردن.
3. کسی را به میزبانی و پرداخت مخارج عیش و عشرت راضی کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین