ویثه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• ویسه

ریشه لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /وَیثه/

اسم خاص

ویثه

1. منسوب به ویث، حرف «ه» در ویثه ممکن است پسوند ربطی باشد.

   ویثه در سنگ نبشته بیستون کلمه خاص نبوده بلکه همراه پتی به شکل «ویثاپتی» نقل شده ظاهراً قوم و قبیله‌ای با آداب و رسوم متمایز بوده.

واژه‌های مشتق شده

• ویسپرد
• ویثاپتی

––––

برگردان‌ها

ترجمه
پارسی باستان: visa

منابع

• تاریخ ماد: ص ۱۷۵/۳۰۷