برادر
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /بَرادَر/
اسم ویرایش
برادر
- پسر یا مردی که با شخصی دیگر از طرف پدر و مادر (یا یکی از آن دو) مشترک باشد..[۱]
- کسی کاو برادر فروشد به خاک/ سزد گر نخوانندش از آب پاک «فردوسی»
واژههای مشتق شده ویرایش
- برادر تنی، برادر ناتنی، برادر رضاعی، برادر اعیانی، برادر دینی، برادر وطنی، برادر کشی، برادر خانم، برادر شوهر
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
پانویس ویرایش
- ↑ از پارسی کهن و واژه brātā و آن از زبان نیا هند و اروپایی و واژه #bʰréh₂tēr.
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه