پاک‌دل

فارسی

دِ

صفت مرکب

پاک+دل

1. دل‌پاک. کسی که کینه، حسد، و گمان بد به دیگری نداشته باشد؛ آن‌که دلش از کینه و مکر پاک باشد؛ پاکیزه‌دل؛ خوش‌قلب.