پخمه

فارسی

(پَ مِ)

پِخْمَ :(pekhma) در گویش گنابادی یعنی ترسو ، کنایه از کسی که از سایه خودش هم میترسد و پِخْ کنند ممکن است غش کند. ِ

صفت

(عا.)

1. ساده لوح، بی عرضه.

منابع

• فرهنگ لغت معین