پلاشان

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [پلاش/آن]

اسم خاص

پلاشان

1. از مرزداران تورانی که با بیژن پیکار کرد ولی کشته شد.

   پلاشان یکی آهو افکنده بود ..... کبابش بر آتش پراکنده بود

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5