چرخ فلک

(چَ خِ فَ لَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. آسمان، سپهر، چرخ گردنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~ ~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. نوعی اسباب تفریحی کودکان که عبارت از دستگاه گردنده‌ای است که بر آن صندلی‌هایی ساخته شده که در آن می‌نشینند و در هوا دور محوری می‌چرخند.

منابع

• فرهنگ لغت معین