چنگول

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /چَن/گول/

اسم

چنگول

1. (گفتگو): چنگ، پنجه، دست.

   امروز بجای چنگول، با چنگال غذا میخوریم. جمالزاده

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن