چهارتخم

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /چهار/تُخم/

اسم مرکب

چهارتخم (طب‌سنتی)‎

1. مخلوط دانه‌های قدومه و بارهنگ و بهدانه و سپستان است که جوشانده آن‌ها به دلیل داشتن لعاب فراوان به عنوان ملین و نرم کننده سینه و خلط‌آور در امراض ریه مصرف می‌شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین