چُک

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• چک، چَک، چوک

ریشه لغت

• انگلیسی

آوایش

• /چُک/

اسم

چُک

1. سیم‌پیچ همراه با هسته آهنی، برای کنترل جریان برق متناوب که بر اساس طراحی، باعث افت یا افزایش ولتاژ و همچنین باعث افزایش یا کاهش آمپر در خروجی یا اوت پوت می‌شود. تَرانس، ترانسفورماتور.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن