چکچک
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- /چَک/چَک/
اسم مرکب ویرایش
چکچک
- متشکل از چک مضاعف، سخن و خبری که در افواه افتد.
- چکچک علاوه بر یک ناحیه کوهستانی در استان یزد، در زبان معیار باستان به معنی بکٍشبکِش بوده، ظاهراً باید توسط کسی ادا میشده که زیر بار بوده و تحمل آنرا نداشته است.
مترادفها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین