چینه

چینه‌های حصار یک قلعه (چینود)

فارسی

ریشه ‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [چی/ نِه]

اسم

چینه

1. دیوار گلی، هر طبقه از دیوار گلی.
2. دانه‌ای که مرغ از زمین برچیند و بخورد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

ریشه شناسی ۲

• بهاری

چینع

1. چیده، چیدن، به ردیف گل را پهلوی قرار دادن و به جلو رفتن تا ارتفاع مناسب حاصل گردد.

   ساخت دیوار چینه‌ای بطرزی بود که استاد با گِل یک ارتفاع سی‌سانتی را ایجاد و به پیش می‌رفت اگر دور کامل شد کار تعطیل می‌شد تا کمی دیوار صفت گردد فردا دوباره روی چینه قبلی یک ارتفاع سی‌سانتی قرار می‌داد و این کار تا بلندی مورد نظر ادامه می‌یافت.

---