کارا مادا

گرته‌ای از سنگ نوشته بیستون

فارسی

ریشه لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /کارا/مادا/

اسم خاص

کارامادا

1. اصطلاحی در سنگ نبشته بیستون به زبان داریوش اول، به معنی مردم سلحشور مادی که در جماعت‌های بودند، تعبیر شده.

   کارامادا متشکل از دو کلمه کارا و مادا که ممکن است لشکر کاری کشور و قوم ماد باشد. kâra mâda hyu vis patiyâha افراد عادی جماعت مادی. kâra hya upâ mâmâha جنگاوران حرفه‌ای و اعیان و بزرگان اصیل و نظامی.

اسم مرکب

کار آمادا

1. اصطلاح باستانی کار آمادا ممکن است در زبان فارسی امروز، به صورت کار آماده یا بشکل واضحتر «آماده کار» ترجمه گردد و کنایه از لشکر یا جنگجویان همیشه آماده عملیات بوده است.

––––

ترجمه
پارسی باستان: kâra mâda

منابع

• تاریخ ماد: ص ۳۰۷/۸