کارت تلفن

فارسی

حوزه: [مهندسی مخابرات]

1. نوعی کارت اعتباری که می‏توان با آن بدون پرداخت نقدی از خدمات تلفن شهری، بین‏شهری یا بین‏المللی بهره‏مند شد.

منابع

«کارت تلفن» هم‌ارزِ «debit card, prepaid card ۱, prepaid telephone card, calling card»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر سوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸