فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /کافَر/

کافر

  1. بی‌دین، ملحد. جمع کفره، کفار.
    همه نزد من سر بسر کافرند/ وز آهرمن بد کنش بدترین. «فردوسی»

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه