کاو

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /که/او/

اسم

کاو

1. در برخی جملات و سخن‌ها بجای «که او» صرف می‌گردد.

   کسی کاو به دانش توانگر بُوَد.....ز گفتار کردار بهتر بُوَد (شاهنامه)

زبان دیگر

• فرانسوی

1. (بازی پوکر): مقدار معینی پول که در هر دوره بازی توسط بازیکنان اعلام می‌شود. در پوکر برد و باخت طرفین در حدود کاو.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین