کفور

(کَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. حق ناشناس، ناگرونده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(کُ)

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِم

صفت

1. ناسپاسی، حق شناسی.

منابع

• فرهنگ لغت معین