که‌بیستون

نمایی از بیستون قدیم

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /کُه/بیستون/

اسم مرکب

که‌بیستون

1. به معنی کوه بیستون است که گاهی فردوسی بجای کوه از کُه نام می‌برد.

   به بالا ز رستم همی رفت خون/ بشد سست و لرزان کُه بیستون.‌ «فردوسی»

منابع

• شاهنامه