گمیختن

فارسی

گُ تَ

ریشه‌شناسی

• پهلوی: gumēxtan

فعل

[قدیمی]

1. (مصدر متعدی) آمیخته کردن؛ مخلوط کردن.
2. (مصدر لازم) شاشیدن؛ شاش کردن؛ ادرار کردن.

واژه‌های وابسته

• گمیز