گنگلده

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /گَنهَ/گَلدِ/

اسم مرکب

گنلگده

1. مترادف بازگشت در زبان فارسی، زمانی صرف میشود که از سرک کشیدن و آمدن مکرر کسی کلافه شده باشید.

   آلَجاقلِه گنگلدِ!

   باز طلبکار آمد!

وارو واژه

• گَلدِگنهَ

منابع

• فرهنگ شمس