گهری

فارسی

(~.)

(ص نسب.)

1. ذاتی، سرشتی.

گِهْریْ :(gehri) در گویش گنابادی یعنی گوهر گرانبها ، جواهر ، نایاب و کمیاب

منابع

• فرهنگ لغت معین