گوبگ

فارسی

ریشه شناسی

• بهاری

آوایش

• /گِؤبَگ/

اسم

گوبگ

1. (عامیانه): مترادف سَقّ در زبان فارسی که البته به معنی ناف است.

   گؤبگه نِه آتِدَع چِئولَع

   نافش را انداختن به دشت.

مترادف‌ها

• گوگ، گوبلگ، گوگرچین