گوجه

گوجه از کلمه گویچه ب معنی گوی کوچک گرفته شده است و در ایران در زمانهای گذشته به بعضی میوه های درختی گفته می‌شده است

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /گُ/جِه/

اسم

گوجه

1. درختی است از تیره گل سرخیان که میوه آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته سخت؛ گوجه درختی، گوجه سبز.

   گوجه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش گئو - جه قابل تجزیه باشد، و به معنی خنگ هم می‌شود تعبیر نمود.

واژه‌های مشتق شده

• گوجه‌فرنگی

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین